zondag 3 mei 2015
De Apple-iScooter en de Tesla-eBike, heeft iemand ‘m al gespot?
Nee, hoor, wees gerust, de scoop of the century lees je niet op één of ander obscure, private blog van een quasi energie aficionado. Ook denk ik niet dat Apple of Tesla op korte termijn met zo’n geval naar buiten gaan komen. Maar dat weerhoudt me er natuurlijk niet van om daarover wel een mening te ventileren.
Wat wil namelijk het geval? Stel je hebt wat ongebruikte miljarden in een ouwe sok zitten en je besluit producent te worden van een elektrische auto. Je geeft dat de illustere naam van een historisch befaamde magnetiseur, om eens een niet-toepasselijke woordspeling te gebruiken, en dat blijkt om allerlei redenen een succes te worden.
Wat is dan de volgende logische stap?
[ ] Je gaat meer vervoersopties bieden,
[ ] je gaat thuisbatterijen verkopen!
We lopen echter al snel tegen een cultuurprobleempje op. In het land van onbegrensde mogelijkheden namelijk zijn ze nogal gehecht aan de auto. Zo erg zelfs, dat de complete infrastructuur opgezet is om alles met de auto te kunnen ondernemen. En met alles, bedoel ik ook echt Alles. Dus zelfs zoiets als een pinautomaat, als je daar bij gebrek aan ouwe sok gebruik van zou willen maken, dat doe je vanuit de auto.
Een drive-in bioscoop is in dat land bedacht, en de drive-thru is in dat land bedacht. Zoiets als een voetganger en bijbehorende infrastructuur, waaronder stoep en zebrapad om eens iets te noemen, zijn in feite een ongewenste onderdeel van het straatbeeld. Dit land is het land van the open road, en de Harley Davidson.
Dus als je een elektrische auto op de markt hebt gebracht, en je hebt er vervolgens met een stel dom-oren een volkomen niet-innovatieve serie auto’s van gemaakt zoals elke fabrikant die aanbied, dan ga je nadenken over de volgende stap en dat is dan uiteraard niet een elektrische scooter of een elektrische fiets. En zelfs geen Sedgeway. Al die dingen lijken alleen maar meer en meer op voetganger, en dat is het laatste wat je wilt.
Zelf zeggen ze overigens dat het ware rendement van elektrisch vervoer zit in het elektrificeren van vrachtwagens en bussen. Dan zijn er echte schaalvoordelen te behalen in gewicht en gereden kilometers etc. Ik ga er maar even van uit dat ze daar dan ook direct of indirect mee bezig zijn, maar dat wordt vooralsnog niet breed uitgemeten in het nieuws.
Maar interessanter is dus dat het vrij onwaarschijnlijk is dat er een schitterende, must-have scooter uit de koker van de magische magnetiseur gaat komen. Dat is namelijk cultureel gezien totaal niet interessant. Terwijl ze in China bijvoorbeeld voor klein vrachtvervoer al ik-weet-niet-hoe-lang elektrische driewielers gebruiken. In Europa is de eBike niet aan te slepen voor al die bejaarden met een dieselwalmende camperbus, of ambtenaren die geen auto-van-de-zaak mogen.
En dan is er nog de Vespa driewieler, die in al zijn variaties natuurlijk absoluut briljant te noemen is en aan alle kanten schreeuwt om elektrificatie. Klein vervoer gaat in die zin ook groot worden. Dit is de binnenstedelijke distributie- en vervoersoplossing die ideaal aansluit op een schonere, stillere, en vooral, een meer mensvriendelijke bebouwde omgeving.
Vrachtvervoer hoort namelijk niet thuis in de stad als het met klein vervoer ook opgelost kan worden. Dat is voornamelijk vervuilend, en is relatief en absoluut ook nog eens te gevaarlijk voor overige, vooral zwakkere weggebruikers.
En voor het geval dat je nu door Hollywood ingegeven toekomstscenario’s voor ogen krijgt over een compleet gerobotiseerde binnenstad met vliegende auto’s, drones en wat niet, ik nodig je graag uit even na te denken over hoe je zelf graag wilt omgaan met je buren, vrienden, kennissen, en medestadsbewoners. De wereld bestaat niet uit louter wereldstedelijke conglomeraten a la New York, London, of in mindere mate Amsterdam waar iedereen zich van cocon naar cocon verplaatst via een tussenstap die ook weer bestaat uit een geautomatiseerde cocon. Er zijn namelijk ook plekken op de aarde waar mensen de naam van de buren wel kennen, en vreemd genoeg waar men elkaar soms gedag zegt.
En dat is dus nu juist waarom elektrificatie van klein vervoer groot wordt. Niet alleen vanwege het feit dat het de binnenstad schoner, stiller, en veiliger maakt, maar het appelleert tevens aan de menselijke neiging om weer gewoon, normaal contact met elkaar te kunnen hebben.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten